Kiss the girls

Filmrecensie van Jan-Willem Swane

• Verenigde Staten, 1997
• Regie: Gary Fleder
• Met: Morgan Freeman, Ashley Judd
• Scenario: David Klass, James Patterson (roman)
• Camera: Aaron Schneider
• Geluid: Lee Orloff
• Montage: Harvey Rosenstock, William Steinkamp
• Art directie: Nelson Coates
• Muziek: Mark Isham
• Color De Luxe, DTS/Dolby Digital, 120 minuten
• Gezien: 30 december 1997, Sneak Preview, Camera Utrecht

Genres komen en gaan. En de voorbode van het verdwijnen is vaak het uitmelken. Kiss the girls van Gary Fleder doet vermoeden dat het genre van de seriemoordenaarfilms op zijn retour is. Het is een ratatouille van elementen uit onder andere The silence of the lambs, Se7en en The usual suspects, waaraan weinig origineels is toegevoegd.

Morgan Freeman speelt de forensisch psychiater Alex Cross. Hij raakt betrokken bij de zaak van 'Casanova', de gemaskerde die intelligente, artistieke vrouwen verzamelt en ze ombrengt als ze in opstand komen tegen hun gevangenschap. Er komt schot in de zaak wanneer de arts Kate McTiernan (Ashley Judd) uit de omhelzing van Casanova weet te ontkomen.

Kiss the girls begint veelbelovend. De goede vormgeving en de muziek wekken spanning op, maar als het verhaal op gang komt blijft er weinig over. De nieuwsgierigheid naar de drijfveren van de karakters blijft onbevredigd. De verwikkelingen zijn voorspelbaar, en warrige ontknopingen volgen elkaar op.

De acteurs weten de film nog enige charme te geven. Freeman is een man uit een stuk met grote waardigheid. En het blijft altijd een genoegen om naar zijn getekende gezicht te kijken. Judd speelt Kate met flair. Kracht, wanhoop en geraaktheid wisselen elkaar af in haar spel. Het zijn emoties die de rest van de film zo ontbeert.

Kiss the girls is aardig als er niets op tv is. Maar om ervoor naar de bioscoop te gaan...