IFFR, dagverslag 4 februari 1999

Filmrecensie van Jan-Willem Swane

International Film Festival Rotterdam

Dagverslag 4 februari 1999

Windhorse van de Amerikaan Paul Wagner is gedeeltelijk illegaal opgenomen in Tibet. Voor de buitenopnames gebruikte hij een consumentenvideocamera, waardoor hij eruit zag als een toerist. Het verhaal gaat over twee nichten, waarvan de een non is en zich tegen de Chinese overheersing verzet en de andere met haar zangkunst collaboreert met de bezetters. De kern is een doorsneefilm over politieke misstanden, maar de authentieke straatbeelden voegen iets toe wat in de hausse aan Tibetfilms tot nu toe ontbroken heeft. Windhorse in de pers.

Tutto quello che hai is een hermetische film van Tonino De Bernardi. De film is opgenomen in een moeilijk bereikbaar gedeelte van de Italiaanse Alpen waar de Waldensen leven, een ketterse sekte die al duizend jaar een teruggetrokken bestaan leidt. Een documentair verslag van het dagelijks leven en gespeelde oude verhalen over heksen lopen door elkaar heen. Het kost moeite om in het trage tempo en de voortdurende herhalingen op te gaan, maar als het lukt kom je wel dicht bij de kern van een uitzonderlijk bestaan.

Terminus paradis van de Roemeen Lucian Pintilie is de Critics Choice van Peter van Lierop. De film geeft een bewijs van de wet van behoud van ellende na de val van het communisme. Een varkensboer wordt verliefd op een meisje, en draait door als blijkt dat zij met de baas van de patattent gaat trouwen. Als hij in het leger beschikking over wapens krijgt zijn de gevolgen niet meer te overzien. De film is gemaakt van groffe effecten en is op te bergen onder de M van machokitsch.

Er is haast geen grotere tegenstelling mogelijk dan met het poëtische Fishes in august van de Japanner Yoichiro Takahashi. Een in zichzelf gekeerde jongen heeft zijn oog laten vallen op een klasgenote, maar zijn plan wordt doorkruist door zijn beste vriend. De lokaties in de industriële wastelands maken de film al de moeite waard. Hoewel aan het einde het tempo wel erg zakt kun je hier heerlijk op meedrijven als je er voor in de stemming bent.

Plus qu'hier, moins que demain van Laurent Achard is de tweede Franse deelname aan de Tigercompetitie. Het is een familiedrama waarin de verwikkelingen zich opstapelen. Er worden in het begin al zoveel aanwijzingen weggegeven, dat je de verrassingen al ruim van te voren kunt zien aankomen. Met de regie is echter weinig mis, zodat we van Achard nog wel iets mogen verwachten als hij een beter scenario in handen krijgt.

Plus qu'hier, moins que demain in de pers.

Ga naar morgen of de index.