Head above water

Filmrecensie van Jan-Willem Swane

 Indexen: [de laatste 25] [op titel] [op regisseur] [op cijfer]

Wat schreven de kranten: [premieres van de laatste zes weken] [in 2000] [in 1999]

[links] [verzendlijst] [wie-wat-hoe-waarom] [gastenboek] [weblog]

  • Verenigde Staten, 1996
  • Regie: Jim Wilson
  • Met: Harvey Keitel, Cameron Diaz
  • Scenario: Theresa Marie, gebaseerd op het scenario van Geir Eriksen en Eirik Ildahl
  • Camera: Richard Bowen
  • Geluid: Richard Bryce Goodman
  • Montage: Michael R. Miller
  • Art directie: Jeffrey Beecroft
  • Muziek: Christopher Young
  • kleur, 91 minuten
  • Gezien: 26 augustus 1997, Sneak Preview, Camera, Utrecht

Soms zou je willen dat je in de bioscoop een afstandsbediening had. De eerste tachtig minuten van Head above water zijn niet om aan te zien. Maar terwijl je de film in je geheugen aan het opslaan bent onder het kopje 'het slechtste spel dat Harvey Keitel in tijden geleverd heeft', komt er een reeks onverwachte en absurde gebeurtenissen die je weer op doen veren. En bij de aftiteling vraag je je verwonderd af waarom regisseur Jim Wilson alle energie in de staart gestopt heeft.

Head above water had een zwarte komedie moeten zijn, waarin misverstanden tot leedvermaak leiden. De grappen zijn echter zo voorspelbaar en de personages gedragen zich zo onbegrijpelijk stom dat de film maar zelden grappig wordt. Van lieverlede ga je dan maar kijken hoe mooi het eiland is waar alles is opgenomen. En dat kan toch niet de bedoeling zijn.

We zien hoe de rechter George (Harvey Keitel) en zijn jonge vrouw Nathalie (Cameron Diaz) hun vakantie doorbrengen in hun buitenhuis op een verlaten eiland. De enige andere bewoner is Lance (Craig Sheffer), een jeugdvriend van Nathalie en huismeester. Als George en Lance een dag de zee op gaan om te vissen, verschijnt Kent (Billy Zane), een oude vlam van Nathalie. De volgende dag blijkt hij overleden. Wat te doen met het lijk?

Het acteren in Head above water doet denken aan Australische tv-series: ongenuanceerd met veel blinkende witte tanden. Van Cameron Diaz mag je niet veel meer verwachten, maar Harvey Keitel gooit zijn goede naam wel erg te grabbel. Slechts aan het eind, als hij helemaal doorslaat, is een glimp op te vangen van zijn talent.

George en Nathalie zijn een ongeloofwaardig stel. Het lijkt Keitel moeilijk te vallen om te suggereren dat hij houdt van zo'n dom wicht als Diaz. Ook het verhaal rommelt aan verschillende kanten. Niet iedereen zal ervaring hebben in het bewerken van een lijk met een kettingzaag, maar het mag duidelijk zijn dat je daarbij je pak niet schoon houdt. En waarom Nathalie alles van Kent, inclusief zijn lichaam, in huis verbergt, maar met zijn kleren buitengaats roeit om ze overboord te gooien is onbegrijpelijk. De montage is rommelig. Het enige waar zorg aan besteed lijkt te zijn is de fotografie.

Head above water is een remake van een Noorse film. Het is haast niet voor te stellen dat het Noorse voorbeeld even slap is als het Amerikaanse aftreksel. Maar door een onbegrijpelijk importbeleid zitten we met de laatste opgescheept.

Cijfer (0-10): 3


 Head above water in de Internet Movie Database
 Indexen: [de laatste 25] [op titel] [op regisseur] [op cijfer]

Wat schreven de kranten: [premieres van de laatste zes weken] [in 2000] [in 1999]

[links] [verzendlijst] [wie-wat-hoe-waarom] [gastenboek] [weblog]

© Jan-Willem Swane (jswane@xs4all.nl)

8 september 1997

[Nedstat]