Good Will Hunting

Filmrecensie van Jan-Willem Swane

• Verenigde Staten, 1997
• Regie: Gus Van Sant
• Met: Robin Williams, Matt Damon, Ben Affleck, Stellan Skarsgård, Minnie Driver
• Scenario: Matt Damon en Ben Affleck
• Camera: Jean Yves Escoffier
• Geluid: Kelley Baker
• Montage: Pietro Scalia
• Art directie: Melissa Stewart
• Muziek: Danny Elfman
• Color DeLuxe, Dolby Digital, 126 minuten
• Gezien: 3 maart 1998, Sneak Preview, Camera Utrecht

Geniën in films, ze komen er meestal maar bekaaid van af. Het zijn platte karakters die gekenmerkt worden door hun wereldvreemdheid. Good Will Hunting van Gus Van Sant schetst een beeld dat verder gaat. Het genie krijgt een menselijk gezicht.

Will Hunting (Matt Damon) is een 19-jarige weesjongen, die werkt als schoonmaker bij de technische universiteit MIT in Boston. Zijn vrije tijd brengt hij niet alleen door met zijn vrienden in de kroeg en op het vechterspad, maar ook met zijn neus in de boeken. Op een dag stuit hij op een haast onoplosbare wiskundeopgave. Tot verbijstering van de wiskundeprofessor Gerald Lambeau (Stellan Skarsgård, Breaking the waves) lost Will hem op. Lambeau neemt Will onder zijn hoede als hij gearresteerd wordt vanwege geweldpleging. De voorwaarde is dat Will in therapie gaat. Dit blijkt een moeizame zaak, want Will is bijna alle therapeuten te slim af.

Good Will Hunting is het eerste script van de jonge acteurs Matt Damon en Ben Affleck, die beiden ook in de film spelen. Het is een opmerkelijke prestatie en de enige onvolkomenheid is het stereotype einde. De spanning tussen de karakters en de mooie dialogen maken veel goed. Het hoogtepunt van de film is het moment waarop Will en zijn vriendin Skylar (mooi gespeeld door Minnie Driver) uit elkaar gaan. Het is aangrijpende scène, waarin de eenzaamheid en machteloosheid van Will ligt samengebald.

Het spel in Good Will Hunting is over de hele linie sterk, maar Robin Williams springt er uit. Het is altijd weer een genoegen om hem te zien in een film waarin hij niet de grootste toeren uithaalt, maar juist zijn doel met beheersing weet te bereiken. Matt Damon zou weleens de nieuwe ster kunnen worden. Hij heeft de schoonheid van Leonardo DiCaprio, maar koppelt het aan een grotere inhoud.

Regisseur Gus Van Sant is verweten dat hij, na films als Drugstore Cowboy, zijn ziel verkocht heeft aan het duivelse Hollywood. Maar zowel in onderwerpskeuze als in de nadruk op de dialogen is Good Will Hunting een atypische film voor de Amerikaanse filmindustrie. De sobere stijl waar hij deze keer voor heeft gekozen past goed bij deze uitgangspunten en is niet slechts een concessie aan de main stream.

Het verhaal van de film zou over een behoorlijk aantal hoogintelligenten kunnen gaan. Door van Will het wiskundig genie van de laatste vijftig jaar te maken wordt zijn geschiedenis uitzonderlijker gemaakt dan die werkelijk is. Zoals in Rain man de superautist ten tonele wordt gevoerd, zo is Will de superintelligente. En dat verleidt tot het denken dat het maar een sprookje is.

In Good Will Hunting wordt een onderwerp aangesneden dat maar zelden verfilmd is. Het gebeurt op een serieuze manier zonder dat de film zwaar op de hand wordt. De dialogen zijn geestig en het spel is goed. Een film voor wie verder denkt dan de volgende explosie.