Face/Off

Filmrecensie van Jan-Willem Swane

• Verenigde Staten, 1997
• Regie: John Woo
• Met: John Travolta, Nicolas Cage, Joan Allen, Alessandro Nivola, Gina Gershon, Dominique Swain, Nick Cassavetes
• Scenario: Mike Werb en Michael Colleary
• Camera: Oliver Wood
• Geluid: David S. Ronne
• Montage: Steven Kemper en Christian A. Wagner
• Art directie: Neil Spisak
• Muziek: John Powell
• DeLuxe Color, DTS digital/Dolby stereo, 138 minuten
• Gezien: 29 juli 1997, Sneak Preview, Camera Utrecht

Alle actiefilms lijken op elkaar. Of toch niet helemaal? Soms is er eentje die iets minder uitwisselbaar is met de rest. Het heeft de Hongkongnese regisseur John Woo een tijd gekost om zich te ontworstelen aan de Hollywoodconventies, maar het resultaat, Face/Off, is er dan ook naar. Niet alleen zijn de actiescènes prachtig getimed en gedoseerd, er is zelfs sprake van echte karakters.

Het verhaal kent een prachtige twist. De FBI-agent Sean Archer (John Travolta) weet de terrorist Castor Troy (Nicolas Cage) en zijn broer Pollux (Alessandro Nivola) gevangen te nemen. Het blijkt dat zij ergens een zware bom verstopt hebben. Omdat Castor in coma ligt kan alleen Pollux de plaats onthullen. Maar hij zal dat aan niemand anders vertellen dan aan zijn broer. Door een geavanceerde operatie krijgt Archer het gezicht van Troy aangemeten en wordt de gevangenis van Pollux ingestuurd.

Vanaf dat moment speelt Cage de rol van Archer en Travolta van Troy. Goed en slecht zijn ineens omgedraaid. Dit zou vreselijk verwarrend kunnen werken, maar beide acteurs weten met geweldig spel de verwisseling overtuigend te maken. Vooral Cage weet een gelaagdheid in zijn rol aan te brengen die doet vergeten dat je 'maar' naar een actiefilm zit te kijken. Het is steeds duidelijk dat Archer grote moeite heeft om zich in de rol van Troy in te passen.

Het spel zou al voldoende zijn voor een mooie film, maar de actiescènes zijn ook al prachtig. Het zijn enerverende en bloederige choreografieën waarin voortdurend klappen uit onverwachte hoek komen. Timing en dosering zijn perfect. Woo schakelt niet meteen in de hoogste versnelling om die pas na de crash te verlaten, maar neemt zo nu en dan gas terug, waardoor een een muzikaal geheel ontstaat. Waar slow motion meestal een goedkoop effect is, past het hier precies in het ritme. En je hoeft alleen maar het opwaaien van een regenjas te zien om te weten dat Woo een grootmeester is. Het is jammer dat de eerste actiescène, waarin vliegtuigen een hoofdrol spelen, de indrukwekkendste is. Maar waar ruim twee uur meestal veel te lang is voor een film, heb ik me hier geen moment zitten te vervelen.

Voor sommigen zal Face/Off een te gore film zijn, want het begrip 'goede smaak' is er niet echt op van toepassing. Maar als je daar een beetje tegen kunt zou je naar Face/Off moeten gaan. Meer adrenaline zal je dit jaar niet meer toegediend krijgen.

Cijfer (0-10): 9