Do not disturb

Filmrecensie van Jan-Willem Swane

• Nederland / Verenigde Staten, 1999
• Regie: Dick Maas
• Met: William Hurt, Jennifer Tilly, Francesca Brown, Michael Chiklis en Corey Johnson
• Scenario: Dick Maas
• Camera: Marc Felperlaan
• Montage: Bert Rijkelijkhuizen
• Muziek: Dick Maas
• kleur
• Gezien: 26 oktober 1999, Sneak preview, Camera, Utrecht

Wie wil weten hoe buitenlanders tegen Amsterdam aankijken kan het beste naar een Nederlandse film gaan: Do not disturb van Dick Maas. Alle clichés zitten erin: junks, hoeren, kleine criminelen, achteloze politieagenten. Zelfs het spel heeft in zijn houterigheid nog het meeste weg van een klompendans. Je schaamt je er soms voor Nederlander te zijn.

Het verhaal is snel verteld. Een zakenman (William Hurt) reist met zijn vrouw (Jennifer Tilly) en zijn stomme maar niet dove dochtertje (Francesca Brown) naar Amsterdam om een zakendeal te combineren met een vakantie. Wanneer de dochter getuige is van een moord, is ze haar leven niet meer zeker. Haar ouders weten niet, dat de vriendelijke zakenpartner in werkelijkheid de moordenaar is.

Een slap verhaaltje hoeft voor een actiefilm geen beletsel te zijn. Maar in Do not disturb moet de kijker zich een uur lang door slappe Engelse dialogen en matte actie heen worstelen, voordat hij bij een enigszins spectaculaire achtervolgingsscène uitkomt. De acteursregie is, misschien door het taalverschil, om te huilen. William Hurt, toch al niet de meest expressieve acteur van Amerika, is opwindend als een zweterig plakje Edammer kaas en de andere acteurs doen het hart ook al niet sneller kloppen. De humor kan wedijveren met de flauwste Hollywoodproducten, zodat er uiteindelijk meer gelachen wordt om de kneuterigheid van de film dan om de bedoelde grappen.

Aangezien de film voor Nederlanders niet om aan te zien is, moet Do not disturb bedoeld zijn voor de internationale markt. Maar ook daar lijkt succes een hopeloze zaak. De actie, de effecten en het spel doen onder voor bijna alle Amerikaanse films, terwijl een paar banaliteiten over Amsterdam te weinig is voor een eigen smoel.

De film zal wel met veel bombarie in de Nederlandse bioscopen gelanceerd worden om in ieder geval in de eerste weken een redelijke recette binnen te halen. Laat je niet verleiden: het enige leuke is het lange helikoptershot van Amsterdam onder de aftiteling.