The people vs. Larry Flynt

Filmrecensie van Jan-Willem Swane

• Verenigde Staten, 1996
• Regie: Milos Forman
• Met: Woody Harrelson, Courtney Love, Edward Norton, Brett Harrelson
• Scenario: Scott Alexander en Larry Karaszewski
• Camera: Philippe Rousselot
• Geluid: Stan Bochner
• Montage: Christopher Tellefsen
• Art directie: Patrizia von Brandenstein
• Muziek: Thomas Newman
• Technicolor, Dolby SR/SDDS, 129 minuten
• Gezien: 9 maart 1997, Springhaver, Utrecht

Milos Forman heeft altijd een voorkeur gehad voor bevlogen excentriekelingen, zoals in One flew over the cuckoo's nest en Amadeus. Het is dus niet zo verbazingwekkend dat Oliver Stone, toen hij concludeerde dat hij niet vereiste humor kon leveren voor de verfilming van het leven van pornobaas Larry Flynt, Forman aanzocht als regisseur.

De film neemt een snelle aanloop waarin getoond wordt hoe het voor de jaren zeventig vergaande pornoblad Hustler ontstond en groot werd. Daarna draait het verhaal om de uit de hand lopende strijd voor de vrijheid van meningsuiting van Flynt (Woody Harrelson). We zien hoe hij ternauwernood en zijn vrouw Althea (Courtney Love) in het geheel niet het hoofd boven water kan houden.

Het thema van meningsvrijheid ligt Forman, met zijn Tsjechische afkomst, duidelijk na. Dat de ideeën en het gedrag van Flynt de meeste kijkers niet erg zullen aanspreken zou de film interessanter moeten maken dan een film over de vervolging van ideeen die wat beter in de markt liggen. Toch wringt de schoen hier en daar. Voor de meeste Europese kijkers zal de Hustler niet zo verwerpelijk zijn als voor veel Amerikanen, zeker waar Forman meer de guitigheid dan de smakeloosheid van de redacteuren laat zien. Daarnaast lijkt de film meer discussie uit te lokken over pornografie dan over meningsvrijheid. Tenslotte maakt Forman van Flynts tegenstanders wel erg grote sullen, waardoor het verhaal heel zwart-wit wordt. Dat Oliver Stone producer is zal hier wel niet vreemd aan zijn.

Misschien had Forman beter een fictief verhaal kunnen verfilmen om zijn punt te maken. Nu spelen er teveel verhalen tussendoor die niet onvermeld kunnen blijven in een biografische film, maar die afleiden van het thema en onvoldoende uitgewerkt worden. Vooral de opkomst en neergang van Althea detoneert, al moet gezegd worden dat Courtney Love de verschillende stadia van haar aftakeling overtuigend neerzet. Wat Larry en Althea Flynt beweegt komt echter onvoldoende uit de verf.

Ondanks dit alles is The people vs. Larry Flynt geen vervelende film. De schildering van de Hustlerredactie en het gedrag van Flynt in de rechtszaal is regelmatig hilarisch. Flynts tijdelijke omarming van de religie leidt tot heerlijk kitscherige scenes. Het spel is over het algemeen zeer behoorlijk, met Love als uitschieter. Harrelson toont meer gekte dan venijn, wat zijn rol er niet sterker op maakt. Forman houdt de vaart er goed in. Het leidt niet tot een indrukwekkende film, maar het is voldoende om je een avond te amuseren. Toch krijg je de indruk dat Forman zijn doel voorbijgeschoten is.

Cijfer (0-10): 7